Symbole z mitologii - Nowa Akropolis

Awalokiteśwara.

Najważniejsza z "Istot oświeconych" w Mahajanie. Jego imię można tłumaczyć jako "Ten, który postrzega dźwięki świata". Jest wcieleniem Wielkiego Miłosierdzia. W wierzeniach ludowych chroni przed katastrofami naturalnymi i przynosi błogosławieństwo.

Korona Chrobrego.

To najważniejsze insygnium koronacyjne królów polskich, którzy mogli ja nałożyć tylko raz w życiu, w dniu koronacji. Powstała na koronację Władysława I Łokietka w 1320 r. - jej nazwa miała podkreślić tradycję państwa polskiego i ciągłość władzy.

Mitra w mitologii indoirańskiej.

Mitra oznacza przysięgę, pakt, ugodę, przyjaźń. Jego kult narodził się w II w. p.n.e. Jako władca ładu Mitra panował nad zmianami kosmicznymi, strzegł porządku społecznego, chronił majestat królewski i występował jako sędzia w zaświatach.

Marzanna.

To Słowiańska bogini Zimy i Śmierci. Zwyczaj topienia lub palenia jej na wiosnę powiązany jest starodawnymi obchodami Nowego Roku, wypadającego w przesilenie wiosenne czyli święta powtórnego powrotu życia, jego odrodzenia po zimie.

Bóstwo Garuda.

W hinduizmie to wierzchowiec boga Wisznu przedstawiany jako złoty lub czerwony orzeł o ciele człowieka. Garuda jest bratem Aruny, woźnicy Surji, boga słońca. Symbolizuje nauki tajemne Wed. Jako amulet, chroni przed atakiem i jadem węży.

Kojiki czyli oficjalna historia Japonii

To pierwsze zachowane japońskie dzieło historiograficzne spisane w 712 r. przez Ō no Yasumaro. Składa się z trzech zwojów i opisuje proces rozdzielenia nieba i ziemi, stworzenia Japonii i dzieje cesarzy od pierwszego do cesarzowej Suiko (593-628).

Idun.

To bogini z mitologii skandynawskiej. Jej imię znaczyło dosłownie odnawiająca. Według tradycji opiekowała się koszem cudownych jabłek, każdy kto je zjadał stawał się wiecznie młodym. Idun rozdawała je tylko bogom.

Amerykańska Columbia.

Columbia to poetyckie określenie Ameryki i żeńska personifikacja Stanów Zjednoczonych. Stanowiło ono inspirację dla nazywania tym imieniem wielu osób, miejsc, obiektów, instytucji i przedsiębiorstw na półkuli zachodniej i nie tylko.

Cherubiny.

Służący bóstwom. W parze strzegą świętych miejsc lub przedmiotów. W symbolizmie Bliskiego Wschodu często uskrzydlony byk lub lew z głową człowieka. W Starym Testamencie pilnował Drzewa Życia. Można je również naleźć na malowidłach egipskich.

Ēostre.

To starożytna germańska bogini związana z Wiosną. Jest boginią przebudzenia sił życiowych, również w sensie przenośnym. Imię tej bogini dosłownie znaczy "Świecąca" i w językach zachodnich jest źródłem nazwy święta Wielkiej Nocy (Easter).

Jak Echo straciła głos.

Według mitologii greckiej jedna z nimf górskich o imieniu Echo miała dar zabawiania ludzi swoimi opowieściami. Pewnego razu zesłościła Herę, która za karę odebrała jej głos. Od tej pory musiała tylko powtarzać co inni powiedzieli.

Centaur.

Istota z mitologii greckiej o ciele konia, z głową i tułowiem człowieka. Poza Chironem, uchodziły za bezrozumne, interpretowano je jako alegorię cech zwierzęcych człowieka. W przeciwieństwie do nich pozostaje jeździec poskramiający siły zwierzęce.

Sachmet.

Sachmet to bogini burz, wojny, i zemsty. Egipcjanie przedstawiali ją z głową lwicy, szybkiej i skutecznej łowczyni. Sachmet, choć porywcza, zdolna jest okazać łaskawość, jej potęga nie tylko niszczy,ale też chroni.

Bażant.

W mitologii chińskiej to symbol kosmicznej harmonii z racji swego śpiewu i tańca; jego głos i dźwięk bicia skrzydłami wiązano z piorunem, tym samym z burzą, deszczem i wiosną. Bażant uchodził za związanego z zasadą jang( in i jang).

Bazyliszek.

Legendarne zwierzę znane jest nie tylko w Warszawie. Wylęgło się z jaja węża lub ropuchy. W Starożytności przedstawiany jako wąż, w średniowieczu jako fantastyczna istota np. kogut z ogonem węża. Bazyliszek mógł zabić swoim oddechem lub spojrzeniem.

Chińska bogini księżyca Chang’e

Była żoną łucznika Houyi, który kiedyś otrzymał od bogini Xiwangmu ziele nieśmiertelności. Podczas nieobecności męża Chang’e zjadła je, stała się nieśmiertelna i wzniosła się na Księżyc. Imieniem bogini nazwano chiński program eksploracji Księżyca.

Alchemiczny rebis.

To złożony symbol przedstawiający unię pierwiastków dualistycznych (przeciwstawnych). Jego elementy to kosmiczne jajo, smok oraz androgen. Najważniejsze jest kosmiczne jajo, oznaczające płodność, zalążek życia i jego esencję.

Złotogłów, Asfodel.

U Greków i Rzymian to roślina poświęcona Hadesowi i Persefonie. Jej korzenie uchodziły za pokarm zmarłych. Poza tym asfodel uchodził za środek obrony przed złymi duchami. W średniowieczu wiązano asfodel z planetą Saturn.

Hathor.

Hathor to egipiska bogini nieba, oraz miłości, radości, uciech, muzyki i tańca. Opiekunka kobiet. Od najdawniejszych czasów czczona była pod postacią krowy. Później przedstawiano ją jako kobietę z głową krowy i dyskiem słonecznym pomiędzy rogami.

Słowiański smok.

Żmij to najpopularniejszym smok w mitologii słowianskiej. Jest to stwór o trzech lub więcej głowach, chodzący na dwóch łapach i zionący ogniem. Mimo, że zwykle smoki odbierane są negatywne, Żmij był przychylny ludziom opiekuąc się uprawami i wodą.

Ankh - egipski krzyż

Jest kluczem życia i śmierci, w przedstawieniach bogów i królów podczas rytuałów pogrzebowych trzymany za górną pętlę jako klucz do królestwa zmarłych. Chrześcijanie egip. (koptowie) przejęli ten znak jako symbol życiodajnej siły krzyża.

Hawajski gest "shaka".

To gest powitalny wywodzący się z kultury hawajskiej, używany przez surferów. Rdzenni mieszkańcy Hawajów używają shaka w celu przekazania tzw. "energii aloha", gestu przyjaźni i zrozumienia pomiędzy różnymi grupami etnicznymi zamieszkującymi Hawaje.

Hajmdal lub Rig w mitologii nordyckiej.

To bóg strzegący Tęczowego Mostu - Bifrost, będącego wejściem do Asgardu. Był synem dziewięciu Dziewic – Fal, córek boga morza Agira. Widział na bardzo duże odległości, a jego ucho było tak wrażliwe, że słyszał, jak rośnie trawa i wełna na owcach.

Lelum i Polelum

A właściwie Lel i Polel to nierozłączni bliźniacy, byli synami bogini Łady. Często uważani są za słowiańskich odpowiedników Dioskutrów czyli Kastora i Polluksa synów Zeusa i Ledy. Okrzyk "Lelum, Polelum" był też używany jako toast.

Hinduska Kamadhenu

Strona 1 z 7

Nowa Akropolis w Świecie

Kurs filozofii

Atelier Apollo

Realna Sieć

Nowa Akropolis w Świecie